حرفش را به كرسي نشاند
گروه: ضرب المثل

هرگاه كسي در اثبات مقصود خويش پافشاري كند و سخنش را به ديگري يا ديگران تحميل نمايد مجازاً عبارت بالا را به كار مي برند و مي گويند :« بالاخره فلاني حرفش را به كرسي مي نشاند » كه بايد ديد واژه كرسي در اين ضرب المثل چرا و به چه جهت به كار گرفته شده است .

ريشه تاريخي ضرب المثل بالا را در جريان عروسيهاي ايران در ازمنه و اعصار گذشته بايد جستجو كرد . توضيح آنكه سابقاً در ايران معمول بود پس از انجام مراسم خواستگاري و بله بران و برگزاري جشن شيريني خوري و انگشتر زدن به فاصله چند ماه برنامه عقدكنان و عروسي اجرا مي شد . امروزه براي آنكه پسرو دختر پس از بله بران مدتي با يكديگر معاشرت كنند و از اخلاق و روحيات و طبابع و سليقه هاي همديگر در كليه امور و شئون زندگي آشنايي حاصل كنند مراسم برگزاري عقد را جلو مي اندازند تا از نظر حفظ شعاير مذهبي و رعايت آداب و سنن خانوادگي در زمينه معاشرت آنان خدشه و اشكالي رخ ندهد و آزادانه بتوانند سروش عشق زندگي را در گوش يكديگر زمزمه و ترنم كنند .

در حال حاضر فاصله عقد و عروسي به علل و جهات مالي يا تحصيلي دختر و پسر ازيك تا چند سال هم ممكن است ادامه پيدا كند و از طرف خانواده عروس و داماد ابراز مخالفت نشود زيرا پسر و دختر شرعاً وعرفاً بر يكديگر حلال هستند و نزديكي آنان تا به حد تصرف هم مانع قانوني نخواهد داشت ولي در زمانهاي قديم چنين نبود و رسوم و سنن معمول و متعارف ايجاب مي كرد كه بين بله بران تا عقد و عروسي اقلاً چند ماه فاصله باشد و در خلال اين مدت دختر و پسر جز از طريق پنهاني و دور از چشم خانواده عروس با يكديگر تماس و نزديكي نداشته باشند .

اما عقد و عروسي فاصله محسوسي نداشت و مدت آن از يك يا چند روز تجاوز نمي كرد . در عصر حاضرچون مبل و صندلي در خانه ها وجود دارد عروس را چه پس ازبرگزاري عقد و چه هنگام عروسي بر روي صندلي مي نشاند تا كليه بانوان و دوشيزگان محله يا آبادي او را تماشا كنند و اقارب و بستگان نقل و نبات و پول بر روي عروس بپاشند ولي در قرون و اعصار گذشته پس از آن كه بين خانواده عروس و داماد راجع به مهريه و زروخرج توافق حاصل مي شد و قباله عقد عقدنامه ; را مي نوشتند در ظرف چند روز مراسم عروسي را تدارك مي ديدند و عروس را بزك كرده بر كرسي مي نشاندند و در معرض ديد و تماشاي همگان قرارمي دادند زيرا در قرون گذشته نه مبل وجود داشت و نه صندلي به شكل و هيئت فعلي ساخته و پرداخته مي شد . كرسي بود و چهارپايه كه البته مهتران و بزرگان بر كرسي جلوس مي كردند و كهتران بر روي چهارپايه مي نشستند .

ازآنجا كه عروس را هنگامي بر كرسي مي نشانيدند كه پيشنهادات پدر ومادر عروس مورد قبول خانواده داماد واقع مي شود و به كرسي نشانيدن عروس دال بر تسليم خانواده داماد در مقابل پيشنهادات خانواده عروس بود لذا از آن پس دامنه معني و مفهوم به كرسي نشانيدن حرف گسترش پيدا كرد و مجازاً در مورد قبولانيدن هرگونه حرف و عقيده و پيشنهاد صحيح يا سقيم به كار رفت و رفته رفته به صورت ضرب المثل درآمد .