|
دادائيسم را مي توان زائيده نوميدي و اضطراب و هرج و مرج ناشي از آدمكشي و خرابي جنگ جهاني اول دانست.
دادائيسم زبان حال كساني است كه به پايداري و دوام هيچ امري اميد ندارند. غرض پيروان اين مكتب طغياني بر ضد هنر و اخلاق و اجتماع بود. آنان مي خواستند بشريت و در آغاز ادبيات را از زير يوغ عقل و منطق و زبان آزاد كنند و بي شك چون بناي اين مكتب بر نفي بود ناچار مي بايست شيوه كار خود را هم بر نفي استوار و عبارت هايي غيرقابل فهم انشاء كنند.
طرح مكتب دادا در پائيز 1916 در شهر زوريخ توسط جواني به نام تريستان تزارا از اهل روماني و رفقايش هانس آرپ و دو نفر آلماني ريخته شد.
« برتون، پيكابيا، آراگون، الوار، سوپو » ازجمله شاعراني هستند كه به اين مكتب پيوستند. اما در سال 1922 اين گروه هرج و مرج طلب از هم گسيخت و به نابودي گرائيد و جاي خود را به سور رئاليسم سپرد.
|
