|
مروري بر كتاب
گزیده‌ی مقاله‌ها و مصاحبه‌ها ژيل دلوز در يادداشت اين فصل، تلاش مي‌کند تفاوت‌هاي جامعه انضباطي و جامعه کنترلي را روشن تر کند و نقاط جدايي ساز آنها را تحليل نمايد. او معتقد است:” کنترل کوتاه مدت است و نرخ بازگشت پرشتابي دارد، اما با اين حال مستمر و بي حد وحصر است و در حالي که انضباط دوره اي طولاني، محدود و نامستمر دارد”. دلوز با اشاره به نگاه فوکو به پيدايش جوامع انضباطي و سربرآوردن سوژه به دنبال اين است که انسان شناسي ِنويني را معرفي کند. دلوز معتقد است: “ انسان ديگر نه محصور بلکه مقروض است. واقعيت اين است که سرمايه داري به طور پايدار، منجر به تداوم فقر شديد سه چهارم انسانها شده است، بسياري به دليل بدهي و تعداد بيشماري هم در اثر محصوريت فقير شده اند. کنترل نه تنها با فرسايش مرزها مرتبط است، بلکه انفجار درون آلونک نشين ها و گتوها را نيز به همراه دارد.”دلوز در ادامه به ساز و کار کنترل در جوامع مي‌‌پردازد و به تکنولوژي هاي کنترلي در زندان و مدارس و بيمارستان و شرکت به عنوان نمونه هايي براي درک بحران در نهادها اشاره مي‌کند.
|
