بهشت خاكستري نويسنده: سيد عطاءالله مهاجراني ناشر: ايرانيان زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 235 اندازه كتاب: رقعی
- سال انتشار: 1384
- دوره چاپ: 7
کد کتاب: 3627
فروخته شد - موجود نمی باشد
امتیاز آی کتاب به این کتاب:
امتیاز دهی به این کتاب:
مروري بر كتاب
چشمانش پر از سئوال بود. مثل زاغل گداخته مي سوخت. بر لبانش لبخند بود جويباري از خون از گوشه لبش جاري بود. از بالاي برج كه پرتاب شده بود. از پشت سر به زمين افتاده بود. صورتش دست نخورده مانده بود. اگر قرار باشد روزي همه آناني كه در قصه ها كشته شده اند. زنده بشوند چه دنيايي مي شود.
قصه ها مگر نشانه اي از واقعيت نيستند؟ قصه ها از واقعيت واقعي ترند. واقعيت هايي كه با آن مواجه مي شويم صورت واقعيند. اما قصه ها عمق واقعيت را نشان مي دهند ما را به مناطقي مي برند كه واقعيت ها در آنجا شكل مي گيرند و پرورش مي يابند.
سپيدي چشمانش سرخي مي زد. چند مويرگ پاره شده بود. قاب چشمانش از هميشه آشكارتر به نظر مي رسيد. گرمي اشك را برگونه اش احساس كرد. و در لا به لاي ريش سياهش كه گاه سايه اي از سپيدي را مي شد در آن ديد گم شده بود. و با سر زبان طعم شور آنرا چشيد وگفت:
- حتماً مي شود؛ تاكيد بر «نمي شود»، كار آدمهاي ناتوان و منفي گراست، كساني كه انتظار دارند كارها خود به خود سامان پذيرند. مدتي پيش به باغ پيرمرد عاشقي رفته بودم كه بر پاي كوه خانه ساخته بود. شعارش اين بود «هميشه نمي شه ميشه».
چرا شما نوميديد و مي پنداريد نمي شود بر زمين بهشت ساخت. من مي توانم جامعه اي آرماني كه مثل نگين درهمه ي تاريخ بدرخشد. چرا به عنايت خداوند اعتماد نداريد؟ انسان به صورت خداوند آفريده شده است، بايد در جهاني خدايي زندگي كند، نه شيطاني و جهنمي. من براي زندگاني انسان براي تكامل معنوي او شرايطي بهشتي فراهم مي كنم. شرايطي كه در آن گناه اتفاق نيفتد.
همه حاضران متحير شدند و اين جمله (گناه اتفاق نيفتد) را به گونه اي ادا كردند! برخي تنها زير لب زمزمه كردند «گناه».
برخي دستها را به آسمان بردند و خدا را سپاسگزاري كردند كه به آنان توفيق داده تا در روزگاري زندگي كنند كه گناه اتفاق نمي افتد. پيرمردي با حالتي كه دماغش مدام تير مي كشيد و فين فين اش، جملاتش را قطع مي كرد، پرسيد: چگونه گناه اتفاق نمي افتد؟ در جامعه اتفاق نمي افتد يا در ذهن؟ مي خواهيد جامعه اي معصوم بسازيد كه هيچكس در انديشه گناه نباشد يا مي خواهيد امكان تحقق گناه وجود نداشته باشد. گناه يك امر عيني است يا ذهني؟
