انگیختن ـ آمیختن ـ آموختن نويسنده: منصورعلي حميدي ناشر: قطره زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 232 اندازه كتاب: رقعی
- سال انتشار: 1391
- دوره چاپ: 1
کد کتاب: 88392
فروخته شد - موجود نمی باشد
امتیاز آی کتاب به این کتاب:
امتیاز دهی به این کتاب:
مروري بر كتاب
نوشتاری که پیش روی دارید، همان‌گونه که از نامش برمی‌آید، برایند تلاشی در راستای پردازش یک نگره در زمینه‌ی آموختن است. آموختن برجسته‌ترین و ارزنده‌ترین کاری است که آدمی انجام می‌دهد، از این رو پی بردن به چیستی، چرایی، و چهگونهگیی آن هم همان اندازه، اگر نه بیشتر، ارزنده است.
بهترین فراداد هر پدیده‌ای مانند آموختن را هم باید در نگره‌های دانش‌پژوهانه در‌باره‌ی آن پدیده جست. در این نوشتار نگره‌های پیشین در زمینه‌ی آموختن کاستی‌جویانه بازنگری می‌شوند تا زمینه برای پردازش نگره‌ی انگیختن- آمیختن- آموختن که یک نگره‌ی سازایی‌گر و بازخوردبنیاد است فراهم گردد. ن
وشتار در سه بخش و هفت جستار، نه تنها واژه‌گان کلیدی و بنیادهای فلسفه‌ای این نگره را فرا می‌دهد، بلکه در هر بخش به یکی از سه کنش آموختن، آمیختن، و انگیختن و پیوند آن‌ها با هم نیز می‌پردازد و سرانجام با بازگفت نگره‌ی اَ.آ.آ.، که کلانه‌ی آن در بخش نخست آمده است، و با این امیدِ نگارنده پایان می‌یابد که خواننده از روزنی تازه و به زبان شیرین پارسی، نمایی روشن از پدیده‌ی پیچیده‌ی آموختن به دست آورده باشد. نگارنده که پیش از این هم نوشتارهای دانشگاهی‌ی دیگری در زمینه‌ی آموزش‌شناسی به چاپ رسانده است، از هنگام برگشت خود از امریکا، بر آن بوده که این زمینه را هرچه بهتر به رودررویان ایرانی بشناساند و شناسه‌ی راستین این شاخه از دانش‌پژوهی را آشکار کند.
نوشتاری با نام آموزش و پژوهش: فرایندی از آمایش، سنجش، پردازش، و نگارش به روش‌های پژوهش و به ویژه به پژوهش‌های آموزشی می‌پردازد و روش‌های سنجش یا داده‌گیری را پیش از روش‌های داده‌پردازی فرا می‌دهد و در پی‌ی آن به نگارش که پردازش داده‌های واژه‌گانی است نیز می‌پردازد. در شناخت دانش‌پژوهانه‌ی بالنده‌گی در خردسالی، نوجوانی، و بزرگ‌سالی هم نگارنده به نگره‌های بالنده‌گی پرداخته است و راه را برای نوشتار کنونی هم‌وار نموده است.
نوشتارهای زبان‌آموزی از راه آشنایی با آموزش‌شناسی و از بازخورد دانش‌پژوهانه به همه‌سالاری‌ی آموزشی که در آن‌ها پنداره‌های بنیادی‌ی بازخورد و فرهنگ دانش‌پژوهی فرا داده شده‌اند هم در همین راستا بوده‌اند. در همه‌ی این نوشتارها، نگارنده بر آن بوده است که از زبان پارسی پاس‌داری کند و در راستای نشان‌دادن‌توان‌مندی‌های آن گام بردارد. به راستی که در کنار زبان پارسی، نگارنده بر پاس‌داری از دانش‌پژوهی هم پافشرده است و شناخت هر دو را زمینه‌ساز ارج‌گذاری به هر دو دانسته است.
باشد که خواننده‌گان این نوشتار هم در این راستا با وی هم‌گام و هم‌راه شوند و هر گونه پس‌خوراند سازنده‌ای در باره‌ی این نوشتار یا نوشتارهای دیگر را به نشانی‌ی زیر با وی درمیان بگذارند تا بازنویسی‌های آینده بتوانند بازتاباننده‌ی پس‌خوراندهای داده‌شده باشند.
