اصطلاحات و واژه هاي فلسفي و سياسي ۳
گروه: مكاتب فلسفي

فئودال Feodal =; كسي است كه املاك زيادي داشته باشد و بر رعاياي خود حكومت كند.

فئوداليته Feodalite =; ملوك الطوايفي، نوعي تجزيه حكومت در كشورهاي قرون وسطي كه اشراف و مالكين بزرگ هركدام بر قسمت تحت نفوذ خود در كشوري حكومت كرده و هميشه با هم درحال جنگ و ستيز بوده اند.

فئوداليسم Feodalisme =; نوعي حكومت هاي مجزا از هم و ملوك الطوايفي در قرون ميانه. امروز به كشورهايي اطلاق مي شود كه عده اي از اشراف و مالكين، ملاك باشند.

فاكسيون Faction =; به معني حزب است.

فاكسيوناليسم Factionalisme =; اين واژه را جورج واشنگتن رايج كرد و به معني حزب پرستي است.

فاناتيسم Fanatisme =; فاناتيسم يا فاناتيكيسم Fanaticisme به معناي اعتقاد تعصب آميز و تابع تعصب است، از هر نوع كه باشد چه سياسي، چه مذهبي، چه اخلاقي.

فدرال Federal =; همگرايي، اتحاد.

فدراسيون Federation =; اتحاديه چندين حكومت مستقل كه به صورت دولت متحد درآيند. همگرايي و اتحاد چند دسته از مردم.

فدراليسم Federalisme =; شيوه اي در حكومت و سياست كه به موجب آن بايستي مملكت از اتحاد ايالات مستقل تشكيل شود.

فراكسيون Fraction =; گروهي همفكر و هم رأي از يك جمعيت يا يك حزب.

فراماكونري Framaconnerie =; جمعيتي سري كه در برخي از كشورهاي اروپايي وجود دارد.

فيزيوكراسي Physiocratie =; مسلكي است كه به موجب آن بايستي قوه مقننه از دخالت در وضع قوانين اقتصادي خودداري نمايد.

كاپيتال Capital =; سرمايه.

كاپيتاليسم Capitalisme =; يعني سرمايه داري و آن عبارت از سيستمي است كه در آن وسايل عمده توليدي به وسيله سرمايه هاي شخصي فراهم مي آيد و به مالكيت شخصي صاحبان سرمايه باقي مي ماند.

كاپيتولاسيون Capitulation =; حق قضاوت كنسولي كه به دول خارجي در داخل يك كشور داده مي شود.

كاتاكلسيم Cataclyisme =; به معني طوفان جهاني و زير و زبر شدن اوضاع و يا حوادثي كه جهان را واژگون سازد.

كالوينيسم Calvinisme =; نام مكتب و مسلك سياسي و مذهبي منسوب به كالوين، تئولوژيست فرانسوي. اين مسلك داراي جنبه آزادي و دموكراسي است.

كاسموپوليتانيسم Cosmopolitanisme =; طريقه اي است از زندگي كه افكار و احساسات و كمال مطلوب و عقايد ملل و اقوام را هم علاوه بر ايده آل هاي ملي خود محترم شمرده و سعي مي كنند آنها را با حسن تفاهم درك كنند.

كرافت يونيونيسم Croft =; Unionisme =; نوعي اتحاديه كارگري است كه مركب از كارگراني است كه در شغل و يا حرفه خاصي كار مي كنند.

كمونيسم Communisme =; مذهب اشتراكي، اعتقاد به لزوم كنترل جامعه نسبت به كل حيات اقتصادي، خاصه مالكيت كل مشترك توده نسبت به وسايل توليدي كه دولت نماينده آن است.

كميته Comite =; انجمن، جايي كه اعضاي برجسته حزب و يا هر جمعيتي براي گفت وگو و مذاكره جمع مي شوند.

كمينترن Comintern =; نامي است براي مجمع كمونيست بين الملل سوم كه لنين در سال 1915 در كنگره حزب سوسياليست بين المللي اساس آن را گذارد.

كمينفرم Cominform =; سازمان ارتباطي احزاب كمونيستي كه بنا بر پيشنهاد روسيه شوروي از نمايندگان احزاب كمونيست دنيا براي تبادل عقايد و آراء تشكيل مي شود.

كنتراسوسيال Contratsocial =; فرضيه اي است كه طبق آن زمامدار و دولت وقتي مي توانند حكومت كنند كه رعايت حقوق مردم را بنمايند.

كنترورسيسم Controersisme =; عنوان گروهي است كه در قرون وسطي درباره رابطه دولت با كليسا با هم بحث و مناظره مي كردند.

كنستي توسيوناليسم Constitutionalisme =; مشروطيت، حكومت مشروطه بر مردم طبق قانوني به نام قانون اساسي.

كنسرواتيسم Conservatisme =; محافظه كاري، كه شامل كليه موارد چه مذهبي، چه سياسي و چه اجتماعي مي شود.

كنسرواتيرف Conservatirph =; حزب محافظه كار، متمايل به روش محافظه كاري.

كنسول Consul =; مأمور دولتي، در كشور خارجي جهت بررسي روابط و رسيدگي به كار هموطنانش.

كنسولات Consulat =; كنسولگري، مقام كنسول.

كنفدراسيون Confedration =; اتحاديه چند كشور كه مجموعاً به صورت دولت واحدي دآمده باشند، ولي در داخل اين دولت واحد دولت هاي عضو استقلال خود را حفظ كنند.

كنوانسيون Convention =; موافقتنامه بين دو يا چند كشور در امور مربوط به بازرگاني. ضمناً نام مجلس فوق العاده اي است كه قدرت مستقله حاكم بدان داده مي شود (جهت ايجاد تغييرات مهم در قانون اساسي).

كوايتيسم Qutisme =; مكتب و مسلك بردباري، تحمل و سكوت.

كودتا Coudetat =; تغيير رژيم ناگهاني و سقوط دولتي به وسيله عده اي براي به دست گرفتن حكومت.

كولكتيويسم Collectivisme =; سيستمي است اجتماعي، كه كوشش مي كند جامعه را توسط مساعي گروهي اداره نمايد.

گويي نيسم : عقيده اي منسوب به «ژوزف گوبينو (1816-1882)» كه معتقد به عدم تساوي نژاد انساني است.

لگاليسم Legalisme =; اعتقاد به اصالت قانون و اصول حقوقي.

لنينيسم Leninisme =; شكلي است از «ماركسيسم» كه منسوب به لنين مي باشد.

ليبرال Lideral =; آزاده خواه، پيرو مكتب ليبراليسم.

ليبراليسم Liberalisme =; فلسفه آزادي طلبي، اعتقاد به اينكه انسان آزاد به دنيا آمده و صاحب اختيار و اراده است و بايد مجاز باشد به هر اندازه كه ممكن است آزاد پرورش و تربيت يابد.

ماترياليست Materialist =; مادي، پيرو مكتب ماترياليسم.

ماترياليسم Materialisme =; ماده پرستي، ماديت و اصالت ماده.

ماركسيسم Marxisme =; عنوان فلسفه ماركس فيلسوف آلماني (1818-1883) و واضع فرضيه كمونيسم جديد مي باشد.

ماكياوليسم Machiavellisme =; مكتب ماكياوليسم كه آن را فلسفه استبداد جديد نيز مي خوانند، عبارت از مجموعه و اصول روش و دستوري است كه ماكياول فيلسوف و سياستمدار ايتاليايي قرن پانزده براي زمامداري بر مردم مي دهد و اولين مرتبه در تاريخ باختر زمين افكاري را براي روش حكومت استبدادي بر روي كاغذ مي آورد.

ميتينگ Meeting =; جمع شدن مردم براي سخنراني و مذاكره درخصوص مسائل اجتماعي.

متروپل Metropol =; كشورهايي كه داراي مستعمرات هستند.

موبوكراسي Mobocracy =; حكومت رجاله ها و مردم عوام كه غالباً در خلال بحران ها و شورش ها به شكل موقتي تشكيل مي شود.

مركانتاليسم Mercantalisme =; نام فرضيه اي است كه مي گويد يك ملت تنها به وسيله اي مي تواند از لحاظ اقتصادي قوي شود كه صادراتش بر وارداتش افزون باشد.

منشويسم Menshevisme =; نام حزبي است كه در ابتداي انقلاب بلشويكي روسيه از حزب سوسياليست انشعاب يافت و عبارتست از مرامي كه تبعيت از سوسياليسم معتدل مي كند.

مونارشي Monarchie =; حكومت پادشاهي، سلطنتي و عبارت از اداره حكومت و امور دولت به دست يك فرد زمامدار در قالب موروثي.

ميليتاريسم Militarisme =; عبارتست از اعتقاد به اينكه جنگ و آماده باش مهمترين وظيفه ذاتي يك ملت و عالي ترين شكل خدمات توده است.

ناسيونال National =; ملي، قومي.

ناسيوناليسم Nationalisme =; مكتب مليت، ملت پرستي، قوم پرستي، اعتقاد به برتري يك ملت و تفوق آن نسبت به ملل ديگر و وفاداري مطلق گروه تبعه به ملت خود و عقيده به برتري معتقدات و ارزش هاي آن ملت به ساير ملل.

نئوماركسيسم Neo-Marxisme =; منسوب به ژرژسارل است كه به نحو افراطي بر ضد صلح مي باشد و متكي به اصل تحريك پسيكولوژي انقلاب. بدين دليل كه طغيان، جنگ و شدت عمل علائم نيكي هستند در تقلاي وجود سالم.

ويگيسم Whiggisme =; عنوان شايع حزب آزدايخواه انگليس است كه تا اواسط قرن 19 بدين نام خوانده مي شد.

هيومنسيم Humanisme =; نام نوعي از فرهنگ است كه ناشي از تعليمات كلاسيك و قديم باشد.

يوتيليتاريانيسم Utilitarianisme =; فلسفه سياسي اي است كه در قرن 19 به وسيله گروهي از ليبرال هاي انگليس پرورده شده و آن را مي توان «فلسفه انتفاعي» يا «سودجويي» ناميد. اين فلسفه تمام نيكي ها را در ترازوي مفيد بودن مي سنجد.

يوتوپيانيسم =; اصطلاحي است بسيار شايع در علوم سياسي و آن عبارتست از يك جامعه ايده آلي و كمال مطلوب، يا دولتي است بي عيب.