ولتر
فرانسوا ماري آروئه كه بعدها نام ولتر Voltaire را بر خود نهاد به سال 1694 در پاريس ديده به جهان گشود. تحصيلات خود را در مدرسه لوئي كبير به اتمام رسانيد و بعد به انجمني به نام (تمپل) پيوست و سپس به شاگردي يكي از قضات دادگستري فرانسه درآمد. پس از چندي جايزه آكادمي فرانسه به وي تعلق گرفت.
در سال 1715 اشعاري بر ضد فيليپ دوم از خانواده اورلئان سرود كه باعث تبعيد وي از فرانسه گشت. پس از چندي مورد عفو قرار گرفت و آزاد شد ولي دوباره مورد اتهام قرار گرفت و به زندان باستيل فرستاده شد. پس از رهايي از زندان اقبال به ولتر روي آورد و زندگيش قرين آسايش گشت.
ولتر به سال 1723 منظومههاي «هنرياد» را كه درباره سلطنت هانري چهارم بود انتشار داد و در 1724 نمايشنامهاي را در پاريس به معرض تماشا گذاشت. در سال 1725 بر اثر پيشآمدي مجبور گشت پاريس را ترك گفته و به انگلستان برود. در اين زمان بود كه با چند تن از شعراي انگليسي آشنا گشت و مقالاتي به زبان انگليسي منتشر كرد. وي به سال 1729 به پاريس مراجعت كرد و تراژدي بروتوس را نگاشت و در سال 1748 نمايشنامه سميراميس را به قصد رقابت با كرهبيون حريف خود نوشت.
در سال 1776 به انتقاد از آثار شكسپير پرداخت و قطعات ايرن و آگاتوكل در آن زمان نگاشته شده است. از كارهاي تحقيقي وي ميتوان تاريخ روسيه و فرهنگ فلسفي و عصر لوئي چهاردهم را نام برد. ساير آثار او عبارتند از مرگ قيصر، دوشيزه اورلئان و كانديد. ولتر در سيام ماه مه 1778 به علت كار و خستگي زياد بدرود زندگي گفت.
|