فاطمه سياح و نقد ادبي نويسنده: ايرج پارسي نژاد ناشر: سخن زبان كتاب: فارسي تعداد صفحه: 256 اندازه كتاب: رقعی
- سال انتشار: 1389
- دوره چاپ: 1
کد کتاب: 74458
فروخته شد - موجود نمی باشد
امتیاز آی کتاب به این کتاب:
امتیاز دهی به این کتاب:
مروري بر كتاب
فاطمه سياح نخستين استادي است كه با آگاهي از نظريه‌هاي ادبي جهان، نسل جوان ايران را با مباني و معيارهاي نقد علمي آشنا كرد. گفتارهاي او در نقد سنجش ادبيات با توجه به تسلط و آگاهي‌اي كه بر زبان و ادبيات روسي، فرانسوي، انگليسي، آلماني و ايتاليايي دارد، از اهميت زيادي برخوردار است و از همين‌رو توانسته فصل مهمي از تاريخ نقد ادبي را به خودش اختصاص دهد.
دكتر فاطمه سياح نخستين زن ايراني است كه كرسي استادي دانشگاه را به دست آورد. همچنين او نخستين خانم منتقد ادبي ايراني است كه داراي دكتراي ادبيات بوده، در رشته‌ي نقد ادبي تحصيل آكادميك كرده، با نظريه‌هاي نقد ادبي به طور علمي و اصولي آشنا بوده، و نقدهاي ادبي ارزنده‌اي نوشته است. به علاوه، او نخستين زن ايراني بوده كه عهده‌دار مأموريتي سياسي در خارج از ايران شده و عضو هيئت نمايندگي ايران در هفدهمين دوره‌ي جامعه‌ي ملل در ژنو بوده است. دكتر فاطمه سياح در سال 1281 خورشيدي در شهر مسكو، در يكي از خانواده‌هاي نامدار ايراني به دنيا آمد. شهرت اين خانواده بيشتر به خاطر يكي از عموهاي جهانگرد و سياستمدار فاطمه سياح، مشهور به حاجي سياح، بود كه صاحب خاطرات بسيار معروفي است. پدر فاطمه سياح، جعفر رضازاده سياح، هم شخصيت فرهنگي نامداري بود و مدت 45 سال در مسكو در "دانشكده‌ي زبانهاي شرقي" استاد زبان و ادبيات فارسي بود.
فاطمه سياح تحصيلات دبيرستاني و دانشگاهي‌اش را در مسكو گذراند و از دانشكده‌ي ادبيات دانشگاه مسكو در رشته‌ي ادبيات اروپايي موفق به دريافت درجه‌ي دكترا شد. او رساله‌ي دكترايش را درباره‌ي "آناتول فرانس" نوشت كه با درجه‌ي عالي پذيرفته شد. سپس مدت 4 سال در دانشكده‌هاي مسكو به تدريس مشغول بود. دكتر فاطمه سياح در اواخر سال 1312 به ايران آمد. او مدتي را به تلاش براي يافتن شغل فرهنگي مناسب گذراند. نخستين مقاله‌اش را در حوزه‌ي نقد ادبي در بهمن ماه همين سال، با عنوان "كيفيت رمان" در روزنامه‌ي ايران به چاپ رساند. اين مقاله پاسخي انتقادي بود به مقاله‌ي "رمان" از احمد كسروي.
آثار به جا مانده از دكتر فاطمه سياح، شامل مقالاتي است كه از او در سالهاي 1312 تا 1326 در نشريه‌هاي گوناگون- از جمله مجله‌هاي ايران امروز، مهر، آينده، پيام نو، سخن، تعليم و تربيت، گلهاي رنگارنگ- منتشر شده است.
