|
كلاه شرعي در اصطلاحات عاميانه و معني و مفهوم مجازي كنايه از حيله شرعي است براي ابطال حق و احقاق باطلي . في المثل ربا را كه از محرمات مصرحه شرع مبين است به نام مال الاجاره پول حلال شمردن و يا به گفته ابوالفضل بيهقي :« نان همسايگان دزديدن و به همسايگان ديگر دادن » و امثال و نظاير آن كه همه وهمه را اصطلاحاً كلاه شرعي گويند .
به طوري كه ملاحظه مي شود كلاه شرعي از دو لغت كلاه وشرع تركيب يافته كه كلاه همان سربند وهرچيزي است كه با آن سر را بپوشانند ومجازاً وسيله اي براي سرپوش گذاشتن بر روي هرگونه منهيات و محرمات است كه به وطور كلي معني و مفهوم غدر و مكر تزوير و حيله از آن افاده مي شود .
معني لغوي شرع همان دين و آيين و كيش و مذهب وبه طوركلي صراط مستقيم وراه راست است كه حق تعالي براي بندگان نهاده و بدان امر كرده است . شرعي يعني مشروع و حلال . احكام شرع همان تعاليم ديني و مذهبي است. حكام شرع به متصديان و متوليان احكام شرعي گفته مي شود كه صرفاً به آنچه كه ناظر بر كتاب آسماني و احكام و تعاليم مذهبي است راي مي دهند و از آن خط نبايد و نتوانند خارج شوند .
كلاه شرعي در واقع كلاه غدرو مكر است كه در لباس شرع بر سر دين و آيين و اخلاق و وجدان و انصاف و شرايع الهي گذاشته مي شود . براي باب مثال يك نمونه ذكرمي كنيم : سابقاً در پارس معمول نبود كه كسي با خواهر خود ازدواج كند ولي كمبوجيه دومين پادشاه سلسله هخامنشي عاشق يكي از خواهران خود شده خواست او را به حباله نكاح درآورد.
چون ميل او برخلاف عادت بود قضات شاهي را خواسته پرسيد :« آيا قانوني نيست كه ازدواج خواهر را اجازه داده باشد ؟» جواب دادند :« قانوني را كه چنين اجازه اي داده باشد نيافته ايم ، ولي هست قانون ديگري كه به شاه اجازه مي دهد آنچه خواهد بكند .» پس كمبوجيه با خواهري كه دوست داشت ازدواج كرد و بعد از چندي خواهر ديگر را گرفت .
سوء استفاده ازعبارت آنچه خواهد بكند همان كلاه شرعي است كه آدمي به تبعيت از هواي نفس بر سر اخلاق و وجدان مي گذارد و هر چه دل هوسبازش بخواهد انجام دهد.
|
