|
روزي كه «استفانوروا» دوازده ساله شد، از پدرش كه صاحب و ناخداي يك كشتي زيباي بادباني بود خواست تا به عنوان هديه تولدش، او را با خود به كشتي ببرد و گفت: «من هم وقتي بزرگ شدم، مي‌خواهم مانند تو روي دريا بروم و ناخداي كشتي‌هاي حتي بزرگتر و قشنگ تر از كشتي تو بشوم». پدرش پاسخ داد: «خدا پشت و پناهت باشد پسرم».
و چون همان روز ...
|
